Όταν μιλάω για την επαγγελματική δικτύωση, το μόνο που λέω είναι να δηλώνω τα αυτονόητα: ότι δηλαδή οι ανθρώπινες σχέσεις έχουν μέσα τους το στοιχείο της προσφοράς. Κάποιες φορές νιώθω ότι υπερ-αναλύω τις συμπεριφορές με αποτέλεσμα να ακούγεται ότι για να είναι κάποιος καλός στη δικτύωση πρέπει να παραιτηθεί από τα προσωπικά ή επαγγελματικά του «θέλω» και να αφιερώσει όλη του την ενέργεια στη δοτικότητα. Σε αυτό λοιπόν, ο πιο πολύς κόσμος είναι αντίθετος, και λογικό αν σκεφτείτε ότι όλοι όταν ερχόμαστε να μάθουμε το πώς θα αξιοποιούμε καλύτερα τις γνωριμίες μας, τον εαυτό μας και την ανάπτυξή μας σκεφτόμαστε.

Δεν σας κρύβω ότι και εγώ όταν γνώρισα τη ΒΝΙ, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν: – φαντάσου τι ανάπτυξη θα δημιουργήσω για οτιδήποτε κάνω, εάν συσπειρώσω όλη την Ελληνική αγορά των μικρομεσαίων επιχειρηματιών!

Μετά από μερικά χρόνια πλέον, αυτό που έχω να πω είναι ότι δεν θυμάμαι προς ποια κατεύθυνση κατευθύνω το όφελος: τη δική μου ή των άλλων. Το συμπέρασμά μου λοιπόν μέσα από όλη αυτή την ανταλλαγή απόψεων με εκατοντάδες ανθρώπους της Ελληνικής αγοράς είναι το εξής: το μόνο που έχει σημασία είναι η ροή της βοήθειας, να είναι πραγματική, ουσιώδης, στοχευμένη και να συμβαίνει. Όταν κάποιος βοηθάει κάποιον, στη συγκεκριμένη περίπτωση – όταν κάποιος δίνει κάποιες συστάσεις, τότε καλλιεργεί όχι μόνο τη φήμη και τη δουλειά του άλλου, αλλά κυρίως τη δική του.

Ο ευεργέτης έχει μεγαλύτερο όφελος από τον ευεργετημένο πολλές φορές, γιατί η ευεργεσία στη ΒΝΙ είναι μια δουλειά, ενώ ο ευεργέτης είναι η πηγή δοτικότητας, που τον καθιστά σημαντικό μέλος της κοινωνίας και της αγοράς.

Αυτά που κάνουμε για τον εαυτό μας, είναι αυτά που κάνουμε για τους άλλους.
Η αμοιβαιότητα στις ανθρώπινες σχέσεις είναι αξία χρηματιστηριακή στις τοπικές αγορές, και το πιο απλό εργαλείο για την ανάπτυξή τους.