Όσο κι αν προσπαθήσετε να με πείσετε ότι δεν σας έχει τύχει ποτέ να βρεθείτε σε μια από τις δύο θέσεις, αυτού δηλαδή που υφίσταται κάποιον που μιλάει ασταμάτητα ή αυτού που έχει κρίση λογοδιάρροιας, δεν θα σας πιστέψω. Προσωπικά μου έχουν τύχει και τα δύο.

Κι επειδή υπάρχει ένας κανόνας που λέει ότι οι συμπεριφορές που μπορούμε να ελέγξουμε είναι μόνο αυτές του ίδιου μας του εαυτού, ξεκινώ από τον εαυτό μου. Τι μου συμβαίνει όταν πιάνω μονότερμα κάποιον;

Κάποιες φορές ίσως έχω την ανάγκη να μιλήσω γιατί έχω απλά την ανάγκη να έρθω κοντά στον άλλο που έχω δίπλα μου. Κάποιες φορές πάλι έχω σχεδιάσει στο μυαλό μου τι θέλω να πώ στον άλλο εν γένει, και μόλις τον συναντήσω του τα λέω όλα, δεν αφήνω ούτε μια λέξη ανείπωτη!

Κάποιες άλλες φορές αφήνω τον εαυτό μου να μιλάει γιατί έτσι πιστεύω ότι κερδίζω τον άλλο, ότι γίνομαι αρεστή, και όλοι χρειαζόμαστε την αποδοχή αυτών ειδικά που εκτιμούμε για κάποιο λόγο.

Όποιος να είναι ο λόγος, η δικαιολογία, η αιτία ή η αφορμή, αυτό που κάνω, αυτό που κάποιες φορές κάνουμε όλοι μας είναι ΛΑΘΟΣ.

Η επικοινωνία είναι ένα μονοπάτι δούναι και λαβείν και όταν προτάσσουμε μόνο τις δικές μας ανάγκες στον άλλο, τότε εκείνος σχεδόν αντανακλαστικά σταματά να επικοινωνεί και μας παρατηρεί τι κάνουμε. Και όταν βέβαια δεν παίρνουμε είδηση από την αντίδρασή του, τότε απλά «κλείνει» το δρόμο της επικοινωνίας.

Όλο αυτό έχει εφαρμογή σε όλα τα επίπεδα των ανθρώπινων σχέσεων, αλλά εμένα με απασχολούν οι επαγγελματικές σχέσεις γιατί έχω αυτοδιοριστεί ιεραπόστολος του επαγγελματικού networking στη χώρα μας, οπότε θα αναφερθώ στις επαγγελματικές σχέσεις.

Ο πιο εύκολος και εκ προοιμίου επιτυχημένος τρόπος να ανοίξεις επικοινωνία με κάποιον που δεν γνωρίζεις είναι αυτός: αντί να μιλάς για τον εαυτό σου, ενδιαφέρσου για τον άλλο. Ρώτα τον με ευγένεια, όχι με περιέργεια, στοιχεία για τα οποία και εσένα θα ήθελες να σε ρωτήσουν για τη δουλειά σου και τον εαυτό σου, ρώτα αυτά που θα ήθελες να σε έχουν ρωτήσει όταν μιλάς για σένα και τη δουλειά σου. (Εννοείται ότι αν γνωρίζοντας κάποιον αρχίσεις να τον ρωτάς πόσα βγάζει, πόση εφορία πληρώνει, εάν η κυρία δίπλα του είναι γυναίκα του ή αίσθημα, μάλλον θα φύγει τρέχοντας, αλλά μάλλον έχετε καταλάβει τι εννοώ…)

Επικοινωνία όμως κάνουμε κάθε λεπτό που συναντούμε τους ανθρώπους που ήδη γνωρίζουμε. Και εκεί τροφοδοτούμε τη σχέση μας με στοιχεία που μας κάνουν βαρετούς ή ενδιαφέροντες, ευχάριστους ή αδιάφορους, ακόμη και δυσάρεστους, και εκεί ξανακερδίζουμε τη σχέση που έχουμε με τον άλλο κάθε λεπτό. Εάν ο σκοπός μας είναι να μας εκτιμά ο άλλος και να παίρνει το λόγο μας της μετρητοίς, καλό είναι να φροντίσουμε ο λόγος μας να είναι μεστός, περιεκτικός, σαφής και να περιέχει πάντα έναν καλό λόγο_όχι αρνητικά σχόλια. Επίσης να είναι σύντομος όσο γίνεται και εντός θέματος. Μην ανοίγετε δευτερεύουσες προτάσεις, ατέλειωτες παρενθέσεις που ο άλλος αρχίζει να αναρωτιέται: – τι λέγαμε τώρα; Γιατί μου λέει αυτό τώρα;

Λέτε ιστορίες, αλλά οι ιστορίες σας να έχουν κάποιο νόημα και σκοπό στο θέμα που συζητάτε, με λίγα λόγια, μη μιλάτε για να ακούτε τον εαυτό σας εσείς και να αυτοθαυμάζεστε αναζητώντας το θαυμασμό στα μάτια των άλλων.

Ξέρετε ποιο είναι το μαγικό στις συμβουλές; Να μπορείς να τις συνοψίζεις σε μια πρόταση!

Θέλετε επικοινωνία; Χρησιμοποιείστε την αναλογία 2 προς 1. Δυο ακούω- μία μιλάω. Έτσι μόνο έχετε τον απαραίτητο χρόνο να σκέφτεστε, άρα να είστε εντός θέματος, λέγοντας κάποια σημαντικά πράγματα. Οχι όλα.